Η πρώτη μας ερώτηση είναι το "πόσα στοιχίζει", αγνοώντας και αδιαφορώντας για το τι αξίζει. Δεν μας νοιάζει πλέον το τι αξίζει... Φτάνει να μην στοιχίζει...
"Το κάθε πράγμα έχει την τιμή του", θα μπορούσε να πει κάποιος.
Και δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω, μιας και η τιμή καθορίζεται συνήθως από την αξία του "προϊόντος". Και με απλά μαθηματικά, θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος πως όσο πιο χαμηλή η τιμή, τόσο πιο χαμηλή η αξία.
Και στην εποχή της οικονομικής κρίσης που ζούμε, αν βολεύει, κάποιος θα προτιμούσε το πιο οικονομικό , αν πιστεύει πως και έτσι θα κάνει την δουλειά του.
Μόνο που η κρίση δεν άγγιξε μόνο τις τσέπες μας. Άγγιξε πολύ βαθύτερα. Άγγιξε το μυαλό μας, άγγιξε τις ψυχές μας, άγγιξε τις αρχές μας.
Ότι δεν έχει υλική υπόσταση, φαίνεται να μην έχει πλέον αξία, ακόμα και αν αυτή είναι ανεκτίμητη.
Πόσο και πώς θα κοστολογούσε κάποιος τον χρόνο που αφιερώνει στον εαυτό του; Θα μετρούσε το τι "χάνει" ή θα μετρούσε το τι "κερδίζει";
Πόσο και πώς θα κοστολογούσε κάποιος τον χρόνο που αφιερώνει για τα παιδιά του; Μετρώντας το τι "ξοδεύει" ή μετρώντας το τι "κερδίζει";
Αλήθεια, τι αξία θα δίναμε στον εαυτό μας; Πόσο θα ξοδέψουμε αν αφιερώσουμε χρόνο σε εμάς;
Πόσο πιο φτωχοί θα γίνουμε αν περάσουμε χρόνο με την οικογένειά μας, με τα παιδιά μας, με τους ανθρώπους που αγαπάμε; Τι αξία έχουν για εμάς αυτοί οι άνθρωποι;
Και με βάση την αξία που θα τους δίναμε , τι "τιμή" θα τους δίναμε;
Πόσα θα πληρώναμε για να είμαστε ευτυχισμένοι;
Πόσα θα ξοδεύαμε για να δούμε τα παιδιά μας ευτυχισμένα;
Με τι ποσό θα εκτιμούσαμε τις ανάγκες μας και τις ανάγκες των ανθρώπων που αγαπάμε;
Αλήθεια, πόσο κοστίζει τελικά μια ευτυχία;
Πάμπος Ευσταθίου
BSc Psychology
Systemic/Family Psychotherapist
Cert. BRIEF Solution Focused Therapy
No comments:
Post a Comment